Aşklar ne güzel unutulumuyor böyle? Hiç unutulmuyor. Açısıyla ferahlığıyla hep kalbinizde, beyninizde. Unutulsa ölür sanki, ibne şeyler! Ama derler ki, birinin unutmanın en güzel yolu, başka birini bulmakmış. Ben başka 5-ni bile buldum, unutulmuyor. Çalışmıyor bu şey, denedim yani, benden söylemesi.
Öyle bir gidesim geliyor ki.. Nereye hiç bilmiyorum. Çok salağım biliyorum. Öyle sanıyorum ki, gitdiğim zaman dertlerim de arkada bırakacağım. Gitmek kulağa hoş geliyor ama gidilmiyor. Gitmek söylemişken bir şey anlatıcam:
Geçen biriyle buluşdum. Onlara gitmemi istedi. Tabii birşey olucağını düşünüyordum. Ama izn vermiycektim. İstemiyordum çünki. Ben hep böyle konuşurum, sonra aksini yaparım. Yien yaptım. Seviştim adamla. Akşam da onlarda kaldım. Seks yaptık. Sabah kalkınca adam da gariplikler vardı. "Sakın aşık olma bana" dedim. "Saat 6 olucak ve ben gidicem. Bir daha beni görmeyeceksin". Biz olmuycaktık. İstemiyorum aşk meşk. Yorğunum, ibnecim. Ben çok yorgun bir adamım. O kadar da aşk atdım sırtımdan, yeri kaldı tabii ki, de.
Anlaştık sanmıştım. Gitme zamanı az kalmışdı. "Gel banyo yapalım" dedi. Kırmadım. Banyo yaptık. Bana "Hep benim yanimda ollmayi becerir misin?" dedi. "Hayır" dedim. Ben gidicektim çünki. Aşk adamı değildim. Duvara ismimi yazdı, üzerinde öpücük koydu. Ben de öpücük koyduğu yerden öptüm. Ve kalktım, banyodan çıkdım. Ağlayarak elbiselerimi giyinmeye başladım. Tam çımışdın beni çağırdı. İçerdi salıp kapıyı eliyle tutdu. "Gitme" dedi. Tam bilmem kaç kez. Bende o kadar "özür dilerim" dedim. Arkadaşım onu benden uzaklaştırıken ben gitdim. Ağlarayak gidiyordum. Aslında gitmiyordum. Ordaydım. Ayaklarım da gitmek istemiyordu. Beni saklıyordu, ama ben mahalleden çıkmıştım. Daha da gidemeyecektim. Dönmek istiyordum. Ve koşarak geri döndüm. Gidemedim ki. Sarıldım ve öptüm onu. Aşkla parlayan gözlerinden yaşlar gelmeye başladı. Ve sarıldık öylece.
Bunu size niye anlatıyorum biliyor musunuz? Beni bir daha böyle birisini sevmeyeceğini bildiğim için. Asla olmayacak böyle birisi. Asla biri bana böyle bakamiycak. Ben hak etmiyorum onun sevgisini.
Sonunda ayrılık var. Ben gidiyorum, Azerbaycanı terk ediyorum. O kalıyor. Ölümü bile bile yaşıyoruz. Ben de onu sevmeye başlıyorum. Ben hep zamanla sever sonra acı çekerim. Olsun, alıştım sayılır. Ama gitme zamanı az kalıyor. Ayrılık zamanına mı deseydim, bilemedim ki.
Ben hep gidenlerdim galiba.
Öyle bir gidesim geliyor ki.. Nereye hiç bilmiyorum. Çok salağım biliyorum. Öyle sanıyorum ki, gitdiğim zaman dertlerim de arkada bırakacağım. Gitmek kulağa hoş geliyor ama gidilmiyor. Gitmek söylemişken bir şey anlatıcam:
Geçen biriyle buluşdum. Onlara gitmemi istedi. Tabii birşey olucağını düşünüyordum. Ama izn vermiycektim. İstemiyordum çünki. Ben hep böyle konuşurum, sonra aksini yaparım. Yien yaptım. Seviştim adamla. Akşam da onlarda kaldım. Seks yaptık. Sabah kalkınca adam da gariplikler vardı. "Sakın aşık olma bana" dedim. "Saat 6 olucak ve ben gidicem. Bir daha beni görmeyeceksin". Biz olmuycaktık. İstemiyorum aşk meşk. Yorğunum, ibnecim. Ben çok yorgun bir adamım. O kadar da aşk atdım sırtımdan, yeri kaldı tabii ki, de.
Anlaştık sanmıştım. Gitme zamanı az kalmışdı. "Gel banyo yapalım" dedi. Kırmadım. Banyo yaptık. Bana "Hep benim yanimda ollmayi becerir misin?" dedi. "Hayır" dedim. Ben gidicektim çünki. Aşk adamı değildim. Duvara ismimi yazdı, üzerinde öpücük koydu. Ben de öpücük koyduğu yerden öptüm. Ve kalktım, banyodan çıkdım. Ağlayarak elbiselerimi giyinmeye başladım. Tam çımışdın beni çağırdı. İçerdi salıp kapıyı eliyle tutdu. "Gitme" dedi. Tam bilmem kaç kez. Bende o kadar "özür dilerim" dedim. Arkadaşım onu benden uzaklaştırıken ben gitdim. Ağlarayak gidiyordum. Aslında gitmiyordum. Ordaydım. Ayaklarım da gitmek istemiyordu. Beni saklıyordu, ama ben mahalleden çıkmıştım. Daha da gidemeyecektim. Dönmek istiyordum. Ve koşarak geri döndüm. Gidemedim ki. Sarıldım ve öptüm onu. Aşkla parlayan gözlerinden yaşlar gelmeye başladı. Ve sarıldık öylece.
Bunu size niye anlatıyorum biliyor musunuz? Beni bir daha böyle birisini sevmeyeceğini bildiğim için. Asla olmayacak böyle birisi. Asla biri bana böyle bakamiycak. Ben hak etmiyorum onun sevgisini.
Sonunda ayrılık var. Ben gidiyorum, Azerbaycanı terk ediyorum. O kalıyor. Ölümü bile bile yaşıyoruz. Ben de onu sevmeye başlıyorum. Ben hep zamanla sever sonra acı çekerim. Olsun, alıştım sayılır. Ama gitme zamanı az kalıyor. Ayrılık zamanına mı deseydim, bilemedim ki.
Ben hep gidenlerdim galiba.
