Her şeyin iyi olacağını hissediyorum

Ben mutlu biriyim. Bildiğiniz mutluluk işte. Artık kederleneceğim bir şey de yok.

Hem neden olsun ki?

Artık kendimi yalnız da hissetmiyorum. Çünkü benim arkadaşlarım var. Hem de çok arkadaşım var. Sevgilim yok ama sorun değil. Zaten şu sıralarda hiç çekemem sevgiliyi. Sevgilim olsa; onunla her gün konuşmam gerkecek ve bir de bakacağım ki; hiçbir şey yapamadan sınav vakti gelmiş.

İşte o zaman ölürüm ben. Çünkü bu sınava çok iyi hazırlanmam gerekiyor. Her gün okuyacağım,  testler çözeceğim. Hocanın verdikleriyle yetinmeyip daha fazlasını yapacağım. Aklıma koydum, kararımı verdim.

İnternete de girmeyeceğim, telefonumu bile değiştirip, interenete bağlanmayan, mp3’ü bile olmayan bir şey alacağım. Romanlarımı saklayacağım ki içlerine dalıp, kaybolmayayım.

Yani fedakarlık edeceğim, yapmak istediklerimi beklemeye alacağım. Ama bu emeğimin karşılığını da göreceğim İnşallah. Türkiye’ye okumaya gideceğim.

Bugüne kadar  ailemi hep mutlu etmek istedim, onların istediği bir yerde okuyacağım, bunun bana zararı olmaz ki. Ağabeylerimde bunu yaşayamadılar ama ben onların yerine de  kazanacağım ve ailemi mutlu edeceğim.

İnşallah Tıp Fakültesini kazanırım. Ailem de bunu istiyor, ben de öyle. Eylül ayından itibaren artık yapacaklarım sadece okumak ve ibadet etmek olacak. Birisiyle herhangi bir ilişki olmayacak, filmler olmayacak.

Tabii ki kolay değil ama alışmam gerekiyor. Hem ben zoru seviyorum, çaba harcamayı seviyorum, bu beni çok mutlu edecek biliyorum. Hatta şimdiden heyecanlandım işte.

Kendime bir hedef koyduysam, bunu yapmak daha kolay oluyor. Umarım her şey yolunda gider ve hedefime ulaşırım.

Her şeyin iyi olacağını hissediyorum. Ama bir yandan da sonun iyi olacağına hiç inanmıyorum. Neyse sona daha çok vakit var. Öyle değil mi, daha çok var???